چگونه دختر 9 ساله ام را توجيه كنم كه بايد جدا بخوابد؟ + 30 تکنیک کاربردی
جدا خوابیدن کودک از والدین
چند سال تلاش به اين كار کردم اما هر بار با سوال هاى او كه چرا بايد اين طورى باشد دهانم بسته می شود و نمی توانم پاسخ دهم. اصلا چگونه و از چند سالگي بايد اتاق خواب بچه را از اتاق والدین جدا كرد؟
خوشحاليم شما مخاطب ما هستيد. اميدواريم راهنماي خوبي در رابطه با اين موضوع براي شما باشيم.
در ارتباط با سن جدايي رختخواب كودك از رختخواب والدين مانند ساير موضوعات تربيتي كودك، ميان صاحب نظران اختلاف نظر وجود دارد و هر كدام از آنان سن خاصي را براي اين كار تعيين مي كنند. بررسي هاي ما نشان مي دهد چهار سالگي سن مناسبي براي اين كار مي باشد. البته عوامل ديگري مانند تعداد فرزندان، مدل دلبستگي كودك به مادر، ارتباط عاطفي والدين و كودك در اين ميان تاثير گذار هستند. با ذكر اين مطلب، موضوع مورد نظر شما را بررسي مي كنيم:
خداوند متعال در سوره نور (آيات 58 و 59)، به مسلمانان ياد آور مي شود كه فرزندان آنان بايد در سه وقت براي ورود به حريم خصوصي والدين اجازه بگيرند. از ديدگاه اسلام بايد بين زن و شوهر و فرزندان آنان مرزهاي مشخصي باشد و زن و مرد در طول شبانه روز چند نوبت فرصت خلوت با يكديگر را داشته باشند. از سوي ديگر روان شناسان بر جدا ساختن رختخواب كودك از والدين تاكيد مي كنند و آن را عاملي براي رشد شخصيت كودك مي دانند. از اين رو، والدين بايد به اين امر توجه داشته باشند كه بستر كودكانشان را از سني كه قادر به اجازه گرفتن براي ورود به اتاق هستند جدا كنند و كودكان را در اتاق جداگانه‌اي بخوابانند.
قبل از اينكه به بررسي راه هاي جدا كردن اتاق خواب كودك بپردازم لازم است چند نكته را براي شما متذكر شوم:
نكته 1- از آنجا كه كودك به خوابيدن در كنار والدين خود عادت كرده است، تغيير مكان خواب او براي كودك چندان خوشايند نيست، از اين رو ممكن است اين امر با مقاومت كودك روبرو شود و از كودك رفتارهاي نامناسب ديده شود. برخي از والدين براي رهايي از ناراحتي هاي هنگام خواب ، در مقابل كودك كوتاه مي آيند و او را در تمايلاتش براي خوابيدن در كنار خودشان آزاد مي‌گذارند و احساس مي‌كنند كه اين بهترين كار براي كودك است. اگر چه اين كار براي يكي دو شب قابل توجيه است، مثلاً وقتي كه كودك بيمار است يا روحيه نامناسبي دارد؛ اما در بيشتر موارد اين عمل مناسب نيست و به كودك مي آموزد كه با كمي اصرار و بد اخلاقي مي تواند (حتي بعد از بزرگ شدن) در كنار والدين خود بخوابد. (در اينجا مادر نقش اساسي دارد و نبايد اسير احساسات مادرانه خود شود).
نكته 2- به ياد داشته باشيد تغيير مكان خواب كودك يك شبه ايجاد نمي شود و كودكي كه نه سال در كنار والدين خود بوده به سادگي مكان جديد را نمي پذيرد، پس برای اينكه تغيير مكان كودك كمترين آسيب را به او برساند صبور باشيد و در برابر رفتارهاي او تحكمي عمل نكنيد.
نكته 3- هيچ گاه براي ايجاد اين عادت در كودك از تنبيه استفاده نكنيد، اين امر مي تواند آثار بسيار منفي در كودك داشته باشد و حتي ممكن است كودك دچار اختلالات خواب شود.
چه بايد كرد؟
1. هيچ گاه كودك خود را به تنهايي براي خوابيدن در اتاق خود نفرستيد،زيرا اين امر مي تواند فشار رواني زيادي را به كودك متحمل كند. بهتر است كه ده تا سي دقيقه قبل از خواب را به او اختصاص دهيد. مي‌توانيد با او گفتگو يا بازي آرامي كنيد يا برايش قصه بگوييد يا كتاب بخوانيد. هنگامي كه چند صفحه به پايان داستان باقي مانده به او تذكر دهيد كه كم كم وقت تمام مي‌شود و او مي‌بايست بخوابد. از شوخي ها و بازيهاي پر تحرك ، تعريف قصه‌هاي ترسناك و يا هر عملي كه به هنگام خواب هيجان كودك را برانگيزد، اجتناب نماييد.salamatomehr
2. يكي از شرايط براي جدا كردن اتاق خواب، ارتباط عاطفي با كودك است، بنابراين در طول روز با كودك خود ارتباط كلامي بر قرار كنيد و در بازي هاي كودكانه او شركت كنيد. در اين صورت كار شما براي جدا كردن او راحت تر خواهد بود.
3. بهتر است والدين در اتاق خواب كودك حضور پيدا كنند تا كودك به خواب رود. حضور والدين در كنار او موجب آرامش رواني كودك مي شود و به او اين اطمينان را مي دهد كه اتاق خواب او وحشتي ندارد و هر زماني كه لازم باشد والدين در كنار او خواهند بود.
4. چنانچه كودك تا صبح چند بار از خواب بيدار مي شود و مي‌خواهد به رختخواب والدين برگشته و پيش آنها بخوابد، در اينجا مقاومت والدين به ويژه مادر نقش اساسي و مهم را دارد. در چنين موقعيتي مادر بايد با آرامش و همراه با نوازش با كودك خود صحبت كند و او را متقاعد كند كه به اتاق خود باز گردد. پس از آن مادر بايد به همراه كودك به اتاق او برگردد و تا موقع خوابيدن كنار او باقي بماند. اگر مادر اين روند را براي مدتي مانند يك ماه ادامه دهد اما تنها يك مرتبه به كودك اجازه خوابيدن در كنار خود را بدهد، تمام زحماتش از بين خواهد رفت.
5. چنانچه به هر دليلي براي مدتي مجبور شديد كه كودك را در كنار خود بخوابانيد، به جاي اينكه او را به اتاق خواب خود بياوريد، شما به اتاق او برويد و در كنار او (البته با فاصله) بخوابيد.
6.بهتر است از جدا كردن مرحله به مرحله استفاده كنيد. يعني كودك در مرحله اول در رختخواب خود در اتاق والدين بخوابد، بعد رختخواب او به تدريج فاصله بيشتري از رختخواب والدين بگيرد تا آنكه به اتاق خودش منتقل شود.
7. اتاق خواب او را با وسائلي كه مورد علاقه او مي باشد تزيين كنيد و اتاق او را به محل خوشايندي براي او تبديل كنيد.
8. با بيان خاطرات شيرين خود و يا ديگران از جدا كردن اتاق خوابتان در دوران كودكي و تعريف داستان هايي در اين مورد، زمينه پذيرش را در او بالا ببريد.
9. از او بخواهيد احساس خود را بيان كند. زماني كه او احساس خود را بيان مي كند احساس او را با تمام وجود بپذيريد و از تمسخر او هنگام بيان احساس پرهيز كنيد.
10. مقوايي(با رنگ جذاب) را در اتاق خواب او نصب كنيد و عكس كودك خود را بر روي آن بچسبانيد. با او قرار بگذاريد كه هر شبي كه او جداگانه و در اتاق خود بخوابد، ستاره اي بر روي مقوا مي چسبانيد و زماني كه ستاره ها به ده عدد رسيد براي او هديه اي تهيه مي كنيد. به مرور زمان تعداد تشويق هاي خود را كاهش دهيد تا اين امر در درون او نهادينه شود.
11. سعي كنيد بسيار طبيعي با اين موضوع برخورد كنيد و از نشان دادن حساسيت زياد نسبت به آن خودداري كنيد.
12. چنانچه كودك شما از تاريكي مي ترسد، در اتاق او چراغ خواب قرار دهيد.
13.از همين امشب شروع كنيد و به ياد داشته باشيد هر چه سن كودك افزايش پيدا كند، مشكلات شما در اين مورد بيشتر مي شود.
14- به هیچ عنوان مو یا دست‌تان را دراختیار کودک قرار ندهید و اگر کودک اصرار داشت عروسکی در دسترس او قرار دهید.
15 - در کنار این قانون که اتاق کودک باید جدا باشد، می‌توانید در هفته یک بار به او اجازه دهید به اتاق شما بیاید.
16 - اگر قانونی وضع می‌شود باید در خانه اجرا شود اما پیش از هر چیز دقت کنید که این قانون چه تاثیر روانی روی کودک دارد. در بعضي خانواده‌ها سابقه مشکلات روانی وجود دارد و بنابراین احتمال بروز این مشکل درکودک هم هست و با جدا کردن او این حالت در او تشدید می‌شود.
17 – او را روی تختش بخوابانید، او را در آغوش بگیرید، ببوسید، به او بگویید وقت خواب است و بعد نزدیک تخت روی زمین قرار بگیرید ولی به هیچ‌وجه با او به تختخواب نروید یا لب آن ننشینید.
18 – صورت خود را به سمت کودک نگیرید زیرا اگر به چشم‌های شما نگاه کند، صحبت را آغاز خواهد کرد. به او یادآور شوید که زمان خواب است بنابراین باید چشم‌هایش را ببندد.
19– از خاموش بودن چراغ‌ها و باز بودن در اتاق خواب کودک مطمئن شوید.
20 – در سکوت بنشینید، طوری که صورت‌تان به طرف او نباشد و منتظر بمانید تا خوابش ببرد. اگر بچه خواست با شما صحبت کند فقط بگویید «بخواب».
21- بهترین و امن‌ترین دوره جدا کردن کودک از مادر برای تنها خواباندن او در سنین ۳ تا ۳ و نیم سالگی است. سنی که در آن کودک به قدر کافی، قابلیت رفع مشکلات خود را داشته و زبان قابل فهمی برای بیان نگرانی‌هایش دارد، در کل رفتار اجتماعی رشد یافته‌ای توام با اعتماد به نفس و بیان تعلق پیدا کرده است و حتی نسبت به بچه‌های کوچک‌تر از خود مهربان بوده و گاهی میل به مراقبت از آنان و مسئولیت‌پذیری را نشان می‌دهد.
22- مادر هم باید مداوا شود
گاهی والدین با کم توجهی‌های خود به این علائم رشدی یا با خودخواهی‌ها و توجه به نیازهای خودشان مسیر رشدی دیگری برای کودک‌شان می‌سازند. موارد بسیاری پیش می‌آید که وابستگی خود مادر به کودک و حتی گاهی پر کردن تنهایی‌هایش، حتی در زمان خواب که منتج از عوامل مختلف و متفاوتی مثل مشکلات زناشویی، بی‌میلی به ارتباط با همسر یا تنهایی است، باعث می‌شود مادر بی‌پناهی‌هایش را در آغوش کودک به خواب رفته‌اش جبران کند و عملا به ظاهر این رابطه یک رابطه دو سر سود می‌شود، امنیت کودک در برابر امنیت مادر که در این شرایط برای حل مشکلات پیش آمده درمان مادر در کنار درمان کودک توسط متخصص روانشناس الزامی است.
این موارد را رعایت کنید:
23 – نمی‌توان کودکی را که تا این سن آغوش گرم و امنیت کلان مادر را تجربه کرده یکباره از مادر جدا کرد و انتظار معجزه داشت.
24– آگاهی دادن و مطلع کردن کودک از آنچه می‌خواهید انجام دهید، یعنی تشویق کودک به جدا خوابیدن و البته پاداش‌های این تغییر رفتار را برای او عنوان کنید.
25 – کودکان تا این سن باید تجربه مهدکودک را داشته باشند اگر تا به حال چنین تجربه‌ای نداشته باید یادآور شد که پیش از ورود به دبستان دوره‌های مهدکودک از نظر آموزشی الزامی است و البته در جهت درمان چون قیاس او با دیگر کودکانی که می‌شناسد مفید واقع می‌شود، تاثیرگذار است و استقلال او را تقویت می‌کند.
26 – برای شروع جدایی رابطه ۵ و نیم ساله کودک و مادر، انتخاب اتاق کودک برای خواب شبانه مادر و کودکش اهمیت دارد یعنی جایی که در آینده باید در آن تنهایی بخوابد. در اتاق جدید، مادر و کودک همچون گذشته برای مدت یک هفته کنار هم می‌خوابند.
27– در هفته دوم پس از آنکه کودک به خواب رفت مادر جای خواب دیگری در دورترین نقطه از محل خواب کودکش برای خود فراهم کرده و در آن بستر می‌خوابد. وجود چراغ خوابی که برای دید کودک هنگام بیداری در شب کفایت کند الزامی است چرا که کودک با عدم احساس یا لمس بدن مادر در کنار خود از خواب پریده و به جست وجوی او می‌رود که در این شرایط پیدا کردن مادر در بستری دیگر باید ممکن باشد. کودکی که مادرش را در محل خواب دیگری پیدا می‌کند به کنار او رفته تا در جوارش آرام گیرد. نکته مهم این است که پس از دوباره به خواب رفتن کودک مادر باید به محل خواب قبلی کودک رفته و در آنجا استراحت کند تا این بازی جابه‌جایی و کشف کودک برای مدت یک هفته ادامه یابد.
28 – اگر در طول دو هفته اول علائم اضطرابی مهمی به چشم نیامد، برای هفته سوم مادر پس از خواباندن کودک در اتاقش به اتاق خواب خود برای استراحت می‌رود. در این شرایط وجود چراغی که مسیر راه کودک را برای رسیدن به اتاق مادر روشن نگه دارد الزامی است.
29 – مراتب بالا را می توان به کرات و در طول زمان هایی گاه بیشتر از زمان ذکر شده ادامه داد تا به مقصود رسید.
30– صبوری و مدیریت درست ، به دور از دلسوزی‌ها و نگرانی‌های افراطی شرط اصلی در تحقق تغییر این عادت است.
منابع- مجله سیب سبز
hidoctor.ir
bartarinha.ir
mohsavereh.porsemani.ir
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه ها
سلام دختر ده‌ساله دارم بابرادرش که هشت سالشه تویه اتاق میخانه شبها اصلن نمی‌خوابد من وباهاش خیلی باهاش ازلحاظ عاطفی راه آمدیم ولی هردو ماژلان کم آوردیم میشه راهنمایی کنید ممنون
سلام وقت بخیر تا حد امکان درمان اضطراب را پیگیری کنید ( کتاب گربه سازگار را تهیه نمایید.
سلام من یه دختر ۹ ساله دخترم که متاسفانه هنوز کنار من و همسرم میخوابه میشه یه راهکار بهم بگین
سلام وقت بخیر چند راهکار داخل مقاله نوشته شده اما برای رفع دقیق این مشکل نیازمند مصاحبه تشخیصی از والدین و کودک هست و همینطور سنجش اضطراب و استرس و به طبع آن درمان اضطراب از این دست موارد زیاد گزارش می شود اما زیر بنای آن اضطراب و ترس ها هست 09052065335 محمد کفاش روانشناس بالینی مشهد
پسر من ۱۰سالش هر کار میکنم جدا نمیخابه ۲ساعت میرم اتاقش میخابم به محض اینکه میخام برم بلند میشه بعضی وقتا تا صبح بیداره میخاد بیاد اتاق ما
سلام وقت بخیر شما و فرزندان اضطراب دارید و درمان آنرا پیگیری نمایئد و این کار حداقل ده جلسه زمان می بره و قبل از آن دلایل ترسش را پیدا کنید ازش بپرسید وقتی من می رم چه فکرایی به ذهنت می رسه مثلا من تنها هستم و یا اینکه مرا دوست ندارند یا ممکنه مشکلی پیدا کنم و کسی نباشه نجاتم بده چنانچه افکار و احساسات و رفتارها از نوع منفی باشد نیازمند مداخله روانشناختی است و با چند توصیه درست نمیشه
پسر من ۱۰سالش هر کار میکنم جدا نمیخابه ۲ساعت میرم اتاقش میخابم به محض اینکه میخام برم بلند میشه بعضی وقتا تا صبح بیداره میخاد بیاد اتاق ما
سلام وقت بخیر نیازمند درمان اضطراب هست
سلام پسر من ۷ سالشه من از ۲ ماهگی اتاقش رو جدا کردم ولی وقتی ۲ ساله شد چون من شاغل شدم نیمه هلی شب بیدار میشد به اتاق خوذم اوردمش الان ۷ سالشه و ما توی حال میخوابیم یعنی چون روی تخت ما ۳ نفری جامون تنگ میشه اصرار داره تو حال بخوابیم الذن ۷ ساله به این صورت تو حال میخوابیم .این منو حیلی اذیت میکنع و متاسفانه پدرش هم همکاری نمیکنه وقتی اقدلم برای جدا کردن رختخوابش میکنم همسرم میگه حالا بذار اینجا راحتریم همین جا میخدابیم .و هیچوقت تلاشم نتیجه نمیده
سلام وقت بخیر تا حد امکان از تکنیک حل مسئله استفاده کنید یعنی هر راه کاری به ذهن شما می رسد یاددشت نمائید و هر کدام به دو قسمت تقسیم کنید یعنی مزایا و معایب هر راه کار را جداگانه بنویسید هر راه کاری که مزایای آن بالاتر بود فعلا بهترین راه کار هست . مطالعه کتا چگونه با کودکم رفتار کنم ؟ اثر دکتر گاربر و ترجمه دکتر خزعلی کتاب کمک به کودک مضطرب را مطالعه نمائید ؟ کتاب تربیت بدون فریاد مطالعه نمائید با تشکر محمد کفاش روانشناس بالینی 09052065335
سلام پسر من ۱۲سالشه، من از کودکی اتاقشو جدا کردم و خودش تنها میخوابید ولی چند ماه پیش بازی ترسناکی رو تو موبایل انجام داده و از اون موقع میترسه و کنار ما میخوابه. هر بار که میخوایم جدا بخوابیم گریه میکنه و میگه من میترسم. چکار کنم که دوباره تنها بخوابه؟
با سلام اسم بازی چی بوده ؟ چنانچه خیلی خشن بوده تا حد امکان نیاز به درمان اختلال استرس پس از سانحه داره که ده تا 14 جلسه زمان می بره کتاب مدیریت استرس پرمود باترا می تواند کمک کننده باشه کتاب گربه سازگار ، درمان اضطراب برای کودکان روان درمانی پیگیری فرمائید با تشکر محمد کفاش روانشناس بالینی ( درمان اضطراب ، استرس ، وسواس ، خشم ، فوبیا و ترس ها ، هراس اجتماعی و حملات وحشتزدگی یا پانیک ، آموزش ارتباط موثر با فرزندان ) 09052065335
سلام پسر من یازده سالش تموم شده اما هنوز بایدکنارم باشه تا بخوابه یعنی هرشب گریه میکنه وباید دستمو بگیره تمام راه هارو هم امتحان کردم اما بازم نمیشه یک پسر کوچک تر هم دار اما اون این طور نیست فقط گاهی وقت ها به پسر بزرگم نگاه میکنه ومیخواد همین کارو انجام بده اما راحت توجیه میشه. در ضمن پسر بزرگم بیش فعال تمرکزی هم هست ووسواس فکری هم داره که تحت درمانه حالا من چیکار کنم که بتونم از خودم جداش کنم ممنون
سلام وقت بخیر دوره ی درمان وسواس فکری عملی و همینطور افسردگی و اضطراب که همراه این اختلالات هست کامل کنید و تا حد امکان از والدین هم باید تست تشخیصی کامل گرفته شود با تشکر محمد کفاش روانشناس بالینی
سلام خانه ما یک اتاق خواب دارد و لباسها و بعضی وسایل بچها هم انجاست اتاقهای جدا در طبقه دیگز دارنذ اما برای برداشتن کتاب و وسایلشان مرتب به اناق خواب می اینذ و ما هیچ محیط خصوصی نداریم لطفا راهنمایی کنید
با سلام تنظیم قرارداد رفتاری در خانواده مفید خواهد بود و همینطور آموزش مرزها در خانواده و آموزش قانون مداری برخی مقالات در این خصوص در سایت موجود است در صورت راهنمایی بیشتر با تلفن 09052065335 تماس بگیرید محمد کفاش روانشناس بالینی