تکنیک ها و اصول قانون گذاری و قرارداد رفتاری کودکان در خانه

چرا قانون گذاری میکنیم؟

تعیین قانون از ارکان زندگی روزمره است ؛ زیرا تغییر دائمی رفتار ما در یک مورد خاص ، باعث سردرگمی و گیجی کودک می شود. گاهی ممکن است کودک در برابر یک عمل عکس العملی نشان دهد که بزرگ ترهای خانواده آن تایید نکنند و او را سرزنش کنند.

قانون گذاری برای رشد عقلی و افزایش اعتماد به نفس و شکل گیری شخصیت کودک در کودکی و سپس آموزش مسئولیت پذیری در نوجوانی تاثیر چشم گیری دارد. اگر کودک مدام با اتفاقاتی در اطرافش رو به رو شود که پیش تر از آنها آگاهی نداشته و کسی آن رفتارها یا اتفاقات را برای او توضیح نداده باشد احساس نادانی میکند و دچار فشار ، تنش و اضطراب میشود و در نتیجه پرخاشگری و احساس ناامنی میکند.

برقراری روال مشخص به زندگی خانوادگی ثبات و در نهایت آرامش می بخشد اما برای برقراری روال مشخص باید قواعد و قوانین مشخصی تنظیم شود.

قوانین از چه سنی قابل اجرا هستند. در زیر 2 سال کودک با تجربه و آزمون و خطا زندگی میکند. برای مثال به یک چیز داغ دست می زند و دستش می سوزد. اما از 2 سال به بعد متوجه میشودکه هرگاه به چیز داغی بزند ، دستش می سوزد.

روش قانون گذاری در خانواده

1-    برای قانون گذاری باید همه ی اعضای خانواده ( پدر ، مادر ، فرزندان و هر کس دیگری که پیوسته با آن ها زندگی می کند) حضور داشته باشند.

2-    در قانون گذاری ، بایدهاو نباید های مورد تایید خانواده تعیین میشود.

3-    قانون های زندگی را والدین تعریف میکنند. قانون های بازی را بچه ها تعیین میکنند.اگر همیشه والدین قانون بگذارند اعتماد به نفس بچه ها کم میشود و آنان کم کم از قانون و قانون گذاری بدشان می آید.

4-    همه ی اعضای خانواده باید قانون ها را رعایت کنند.

پس اگر کسی نظری دارد باید در جلسه ی قانون گذاری طرح کند. والدین باید دلیل هر قانون را برای کودکشان توضیح دهند تا متقاعد شود که آن قانون را رعایت کند.

5-    نوع کلامتان در قانون گذاری تعیین کننده است.

برای مثال اگر بگوییم هفته ای یک بار به پارک می رویم با این که بگوییم دوشنبه ها به پارک می رویم متفاوت است. پس قانون هایی بگذارید که خودتان هم فرصت و امکان اجرای آن را داشته باشید.

6-    قوانین را متناسب با سن و توانایی های کودک تعیین کنید.

برای مثال اگر به کودک نوپای خود بگویید اجازه نداری روی دیوار خط بکشی ممکن است با لحظه ای مواجه شوید که دیوارهای خانه از نقاشی های رنگارنگ کودکتان پوشیده شده است. پس به فرزند نوپایتان توضیح دهید : برای اینکار یک کاغذ یا مقوای یک متری بر روی دیوار اتاق خواب شما نصب می کنیم و شما اجازه داری برای تجربه ی نقاشی روی دیوار از آن کاغذ یا مقوا استفاده کنی. با این کار هم قانون شما اجرا شده و هم بچه نقاشی کردن روی کاغذ عمودی را تجربه کرده است.برای چیزهایی که بچه را منع می کنید یک جایگزین در نظر بگیرید وگرنه بچه خودش این کار را می کند.

7-    باید با همسرتان برای تعیین قوانین رویه ای یکسان و هماهنگ داشته باشید. با همدیگر مشورت کنید سپس تصمیم بگیرید و بعد بچه ها را در جریان اجرای آن قوانین بگذارید.

اگر شما و همسرتان در مورد رفتارهای پسندیده یا ناپسند فرزندتان هم عقیده نباشید نمی توانید هیچ قانونی را در خانه حکم فرما کنید. برای این منظور باید با هم گفت و گو کنید و با دلایل هم آشنا شوید تا با یکدیگر هم عقیده شوید.تا وقتی که پدر و مادر با همدیگر هم عقیده نشوند کودک قوانین را اجرا نمی کند.

8-    در هر هفته یک قانون تصویب میشود و در طول هفته این قانون اجرا می شود تا به یک رفتار تبدیل شود.